معنای مصرع اول : به نام خداوندی آغاز می کنم که دو نعمت بزرگ عقل و جان را به انسان عطا کرده است زیرا فکر و اندیشه انسان نمی تواند فراتر ازاین برود
معنای مصرع دوم : به ذهن و اندیشه انسان ،سخنی بالاتر ازاین خطور نمی کند که سخنش را با نام پروردگاری آغاز کند که به انسان جان و خرد بخشیده است.
معنای مصرع
سوم : خداوند متعال صاحب اسما و صفات و القاب متعدّد و آفریننده ی جاو مکان(عالم هستی) است.
معنای مصرع چهار : اوست که روزی دهنده موجودات عالم و هدایت کننده آنهاست.
معنای مصرع پنجم : خداوند متعال افلاک هفتگانه ( قمر، عطارد، ناهید، خورشید،مریخ ، مشتری، زحل) و آسمان در حال حرکت را آفریده است
معنای مصرع ششم : و اوست که به خورشید و ماه و ستارگان نور و روشنی بخشیده است.
معنای مصرع هفتم :با چشمان و وجود جسمانی و مادّی نمی توان خدا را درک کرد
معنای مصرع هشتم : پس برای این کار بیهوده به چشمانت زحمت مده.
معنای مصرع نهم :انسان حتّی با افکار تیزو اندیشه های باریک بین نیز نمی تواند به وجود خداوند متعال دست یابد
معنای مصرع دهم :زیرا که ذاق اقدس پروردگار فراتر از محدوده اسما و نام ها و مکان ها است. ( خداوند لامکان است.)
معنای مصرع یازدهم : هیچ کسی نمی تواند خداوند متعال را آنگونه که شایسته درگاه اوست،
معنای مصرع دوازدهم :ستایش کند پس تو باید کمر بندگی و اطاعت از او به میان ببندی و در بندگی و عبادت او تلاش کنی.
معنای مصرع سیزدهم : هر کس دانش کسب کند در زندگی موفق خواهد بود
معنای مصرع چهاردهم : با کسب علم فرد پیر مانند جوانی توانا زنده خواهد بود
شعرصحفه 13
بامدادی که تفاوت نکند لیل ونهار   کلاس مجازی پویا...
ادامه مطلبما را در سایت کلاس مجازی پویا دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 4khalil-per8 بازدید : 2 تاريخ : پنجشنبه 19 خرداد 1401 ساعت: 8:57